Περί ποίησης (α’)
Κάπου-κάπου, ο Ναυτίλος του Διαδικτύου κάθεται κάτω από ένα δέντρο –συνήθως συκιά–, με το πλουμιστό καπέλο στο κεφάλι και την πένα ανά χείρας, αρπάζει μερικές περγαμηνές και ποιεί ποίηση.
Παρακάτω παρατίθενται πέντε από τα ποιήματά του. Να θυμάστε: Η ποίηση δεν σηκώνει πολλές εκλογικεύσεις και υπεραναλύσεις. Ο κόσμος της ποίησης έχει ασαφή όρια και είναι πολύ εύπλαστος.
Επίσης, επειδή του Ναυτίλου του Διαδικτύου του αρέσει να παίζει και λίγο με την καλλιτεχνία, παραθέτει την ποίησή του σε μορφή εικόνας, εκφράζοντας έτσι καλύτερα (κατά την γνώμη του) την όλη ατμόσφαιρα των ποιημάτων.
[Κάντε κλικ στις εικόνες, για να τις δείτε σε πλήρες μέγεθος]
—ΤΕΛΟΣ—
Όποιος θέλει, μπορεί να αφήσει το σχόλιο του· με σεβασμό στον εαυτό του και στον συνάνθρωπό του. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου.
Τάδε έφη,
© Ναυτίλος Του Διαδικτύου (Περικλής Π.)
6 σχόλια:
Afierwmeno ston aderfoulh mou ton perh! :P
Πάνω που τον έπαιζες
εις το κρεββάτι πάνω
σου 'ρθε στο πρόστυχε μυαλό
η πούτσα του απο πάνω
Ήθελες πολύ να τη γευτείς
να την εγαργαλίσεις
μα η γυναίκα του η ξανθιά
τον είχε ξεζουμίσει
Του χε αρπάξει τα ζουμιά
και τα τρωγε με λύσσα
και συ κοιτούσες σαν παιδί
που του κλεβαν την πίτσα
Ωσπου άλλο δεν άντεξες
πήρες την καραμπίνα
και τα μυαλά της τίναξες
επάνω στην κουρτίνα
Το τεκνό τρελάθηκε
χάθηκε το καβλί του
απ την τρομάρα την πολύ
κρύφτικε στο κορμί του
Μα το δικό το γλωσσί
τον σάλιωσε γλυκά
και απ την τρελή την κάβλα του
σε γάμισε γοργά!
Βρε παλιόπαιδο! Από πού το ξήλωσες πάλι αυτό το ποίημα; Πολύ προστυχάντζα βρε παιδί μου. Αλλά έχει ωραίες ομοιοκαταληξίες.
kale egw to egrapsa...exei kopiraits!!!
Μ άρεσε το "περαστικό αγόρι"
(Χωρίς πλάκα...)
Αν λεγόταν και "περαστικά αγόρι" θα ταυτιζόμουν!
(Με πλάκα...:Ρ)
:)))
Νικόλας:
Αν όντως είναι δικό σου, my deep respect. Τσακίσου τώρα να το κάνεις post στο blog σου.
Apsoy:
Χαίρομαι που σ’ άρεσε. Κι εμένα είναι ένα από τ’ αγαπημένα μου. :-)
Δημοσίευση σχολίου