1/20/2008

18. Οι Άθλιοι (2008 μ.Χ. Version)




Παρακάτω ακολουθεί οι εισαγωγή που είχε γράψει ο ίδιος ο Victor Hugo1 για το περίφημο βιβλίο του με τίτλο: «Οι άθλιοι»2 (Les Misérable) το 1862 μ.Χ. Σας αφήνω να το απολαύσετε χωρίς περαιτέρω σχολιασμούς, για να εξάγετε τα δικά σας συμπεράσματα, και να συλλογιστούμε όλοι μαζί, το πόσο επίκαιρο είναι.


«Όσο θα υπάρχει, εξαιτίας των νόμων και των ηθών, κοινωνική αδικία, που δημιουργεί τεχνητά κόλαση, την ώρα που ο πολιτισμός εξελίσσεται, και μπερδεύει το θείο προορισμό του ανθρώπου με τη φθαρτή του μοίρα· όσο θα μένουν άλυτα τα τρία προβλήματα του αιώνα μας: ο εξευτελισμός του άνδρα από τη φτώχεια, η ηθική κατάπτωση της γυναίκας από την πείνα, το μαράζωμα του παιδιού από το σκοτάδι· όσο ο λαός μας είναι καταδικασμένος να πεθαίνει από κοινωνική ασφυξία, γιατί τον μαστίζει η φτώχεια και η αμορφωσιά, βιβλία σαν αυτό δεν είναι ίσως ανώφελα.»


—ΤΕΛΟΣ—


Όποιος θέλει, μπορεί να αφήσει το σχόλιο του· με σεβασμό στον εαυτό του και στον συνάνθρωπό του. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου.

Τάδε έφη,
Ναυτίλος Του Διαδικτύου (Περικλής Π.)


Σύνδεσμοι: (ανοίγουν σε νέο παράθυρο)
http://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Hugo
http://en.wikipedia.org/wiki/Les_Mis%C3%A9rables

____________
1 Βικτόρ Ουγκό (Victor Hugo): Γάλλος συγγραφέας, 1802-1885 (83ετών).
2 «Οι Άθλιοι» (Les Misérable): Το γνωστότερο, ίσως, έργο του συγγραφέα Βικτόρ Ουγκό. Το έργο έχει σαν θέμα την ζωή και το έργο του ήρωα Γιάννη Αγιάννη, ενός ανθρώπου που καταδικάσθηκε σε φυλάκιση για την κλοπή ενός καρβελιού ψωμιού, και τον αγώνα του ενάντια στην παγιωμένη ηθική της τότε κοινωνίας· πως δεν υπάρχει συγχώρεση και επιστροφή στην «ηθική» πλευρά της ζωής για έναν εγκληματία.

11 σχόλια:

revqueer είπε...

Συγκλονιστικό ρε Ναυτίλε!

Ναυτίλος είπε...

Παρακαλώ,

Τα εύσημα να πάνε στον κύριο Βίκτορα Ουγκό.

;-)

Dr_MAD είπε...

Επίκαιρο όσο ποτέ
Αν και το έχω διαβάσει (στα νιάτα μου -πού χρόνος για τόσο μεγάλα βιβλία πια), δε μου πήγε το μυαλό να το φέρω στα σημερινά δεδομένα

Καλησπέρες ;-)

Ναυτίλος είπε...

Mad:

Πράγματι, είναι επίκαιρο (και κάτι μου λέει πως θα εξακολουθήσει να είναι για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη). Όσο για το βιβλίο. Το είχε διαβάσει κι εγώ μικρός, αλλά είναι μερικά βιβλία που πολύ απλά, είσαι πολύ μικρός, μερικές φορές, για να καταλάβεις το νόημά τους· τότε είναι που το ξαναδιαβάζει ως ενήλικος, για να διαπιστώσεις πως είναι σαν να διαβάζεις ένα εντελώς καινούργιο βιβλίο.

Την καλημέρα μου και σ’ εσένα.

:-)

Nικόλας! είπε...

kai egw siglonistika....vevea den diavasa to keimeno giati variemai...alla einai siglonistiko...ante olo paraponiese oti den afinw sxolia :P:P:P

Ναυτίλος είπε...

Κάποια μέρα θα βαρεθείς να βαριέσαι... και τότε να σε δω τί θα κάνεις!

APSOY είπε...

Συγκλονιστικό ρε Βίκτωρα!
(κλεμμένο...)

Ναυτιλάκο, σε ευχαριστούμε που μας το θύμησες!!!
:)

Ναυτίλος είπε...

Παρακαλώ Apsoy, Ευχαρίστησής μου. (Oh my God! You’re alive!)

:-D

APSOY είπε...

Τι θα γίνει νεαρέ?
Θα προλάβουμε να διαβάσουμε κανένα ακόμα ποστ σου πριν σταθούμε προσ'χη?

Άντε ντεεεεεεεεε...
;)

Ναυτίλος είπε...

Apsoyδακο:

Sorry παλικάρι μ’, αλλά με πάνε γαμιώντας τώρα τελευταία. Μόνο ΤΟΦΑΛΙΔΗ προλαβαίνω να γράφω.

APSOY είπε...

Ααααααααααααααααααααααα!
Τοφαλίδηηηη!!!
:)
Θα μπω! (ναι, επιτέλους θα μπω!)
:)

ΥΓ(Πως μπορώ να με πάνε κι εμένα?)
ΥΓ2(Πολύ, πολύ, ΠΟΛΥ κακό αστέιο!):Ρ