9/27/2007

3. Να λυπάστε...



[...]

     Και μετά είπε: «Φίλοι και συνοδοιπόροι μου, μα λυπάστε το έθνος που είναι γεμάτο πιστεύω αλλά καινό από θρησκεία.
     »Να λυπάστε το έθνος που φοράει ρούχα του δεν ύφανε, τρώει ψωμί που δεν θέρισε, και πίνει κρασί που δε ρέει από δικά του πατητήρια.
     »Να λυπάστε το έθνος που ζητωκραυγάζει τον βίαιο άνθρωπο σαν ήρωα και θεωρεί γενναιόδωρο τον μεγαλοπρεπή κατακτητή.
     »Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στα όνειρα του, κι όμως υποτάσσεται σ’ αυτό μόλις ξυπνά.
     »Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σε νεκρώσιμη πομπή, δεν υπερηφανεύεται παρά μόνο μέσα στα συντρίμια του, δεν εξεγείρεται παρά μόνο όταν βρεθεί με τον λαιμό του ανάμεσα στο σπαθί και το ξύλο.
     »Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού, ο φιλόσοφος του ταχυδακτυλουργός και η τέχνη του η τέχνη του μπαλώματος και της μίμησης.
     »Να λυπάστε το έθνος που καλωσορίζει τον καινούργιο του άρχοντα με σάλπιγγες και τον αποχαιρετά με κραυγές αποδοκιμασίας, μέχρι να υποδεχτεί τον καινούργιο με τη συνοδεία σάλπιγγας και πάλι.
     »Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του σώπασαν με τα χρόνια και οι δυνατοί άνδρες του είναι ακόμα βρέφη.
     »Να λυπάστε το έθνος που έγινε κομμάτια και το κάθε κομμάτι του αυτοανακηρύσσεται έθνος».


Περί βιβλίου:
Τίτλος: «Ο Προφήτης» & «Ο Κήπος του Προφήτη»
Συγγραφέας: Kahlil Gibran
Εκδόσεις: Printa
Σελίδες: 188
ISBN: 960-7408-98-5

Σύνδεσμοι: (ανοίγουν σε νέο παράθυρο)
http://en.wikipedia.org/wiki/Khalil_Gibran

Δεν υπάρχουν σχόλια: