Φέρελπις νέος
Φέρελπις νέος, ετών τριάντα ενός,
Οικίας νέας την κάτοψην σχεδιάζει,
Τα φτερά του απλώνοντας,
Δικό του ν’ ανοίξει σπιτικό.
Κι’ αν, φίλος-αδελφός,
Δεν του το επισήμανεν,
Ούτε που θα καταλάβαινε,
Το κρίμα το μεγάλο.
Τί τραγικό!
Ούτε καν του πέρασεν από το μυαλό,
Στην κρεβατοκάμαρα την νέαν,
Κρεβάτι να βάλει διπλό...
Φέρελπις νέος, ετών τριάντα ενός...
(Αφιερωμένο σ' εμένα!)
—ΤΕΛΟΣ—
Όποιος θέλει, μπορεί να αφήσει το σχόλιό του· με σεβασμό στον εαυτό του και στον συνάνθρωπό του. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου.
1 σχόλιο:
Για να γράψεις το ποίημα, μάλλον σου πέρασε από το μυαλό ;-)
Καλές γιορτές νά χεις!!!!
Δημοσίευση σχολίου