Ο Κοκκινοσκουφίτσος
Μετά από τόσα «σοβαροφανή» άρθρα που έχω γράψει, και λόγω των καρναβαλικών εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα σ’ όλη την χώρα, είπα να βάλω μιά παλιά σεξοπορνοδιεστραμένη ιστορία μου που θα προκαλέσει πάταγο! Σας παρουσιάζω λοιπόν ένα παραμύθι, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΑ και ΜΟΝΟ για ΕΝΗΛΙΚΕΣ! Για γερά στομάχια που αντέχουν το σέξ, την βία, την διαστροφή, και κυρίως, το μαύρο χιούμορ. Συνιστάτε η ανάγνωση με δική σας, προσωπική επιφύλαξη.
[ Πηγή εικόνας ]
Για το παρακάτω έργο, έγραψαν:
«Επιτέλους! Η αληθινή ιστορία που κρύβεται πίσω από το ψευτο-γλυκανάλατο παραμυθάκι της Κοκκινοσκουφίτσας. Ο Ναυτίλος του Διαδικτύου για άλλη μιά φορά μας καταπλήσσει και μας καθηλώνει με την πένα του. Ένα έργο μοναδικής πολιτιστικής κληρονομιάς, άξιο να διασωθεί από τον UNESCO».
-The Gayville Times Gazette
«Οποία ντροπή και όνειδος! Ως πότε η ένδοξη ελληνική κοινωνία θα υφίσταται τοιούτου είδος ρυπαρογραφήματα του χειρίστου είδους που αμαυρώνουν την ηθική της; Πότε θα επέμβουν επιτέλους οι αρμόδιες αρχές που θα κλείσουν στα έγκατα των εγκάτων αυτό το άθλιο υποκείμενο που φιλοδοξεί να καταστήσει τον εαυτό του εφάμιλλου το Μαρκησίου Ντε Σαντ; Το απορρίπτω με τα βδελυγμίας και αίσθημα πλήρους αποστροφής».
-Φιλλίμων Ευπατρίδης,
Βουλευτής ΛΑ.Ο.Σ (Λαϊκός Ορθόδοξος Σκοταδισμός)
Ο Κοκκινοσκουφίτσος
Μιά φορά κι’ έναν καιρό, σ’ ένα μικρό χωριό, πά’ στα ψηλά βουνά, ζούσε σε μιά φτωχική παράγκα, ένα μικρό αγοράκι μαζί με την μάνα του. Το αγόρι ήταν γνωστό στο χωριό με το όνομα Κοκκινοσκουφίτσος, ή αλλιώς ο κοκκινοβρακάκιας. Αυτό, γιατί τα μόνα του φτωχικά ρουχαλάκια, ήτανε μία κόκκινη μικρή κάπα κι’ ένα μικρό, κόκκινο αθλητικό μαγιουδάκι· βρακάκι το λέγανε οι χωριανοί, γιατί τις εγγλέζικες λέξεις δεν τις πολυκαταλάβαιναν.
Την κάπα του την είχε πλέξει από γνήσιο μαλλί βούβαλου η γιαγιά του πριν πολλά χρόνια και τώρα του έπεφτε κοντή, ενώ το μαγιό το είχε αποκτήσει με τέχνασμα της μάνας του: Τον είχε γράψει στο κολυμβητήριο της χώρας, μόνο και μόνο επειδή έδιναν σε κάθε νέο μέλος δωρεάν ένα μαγιό. «Απ’ το να μου γυρνά ξεβράκωτο με το τσουτσούνι απ’ όξω, καλύτερα νά ’ναι με το μαγιό», είχε σκεφθεί η –λιγάκι βραδύνοη είναι αλήθεια– μητέρα του.
Φτωχικιά κι’ ατιμασμένη η οικογένεια του Κοκκινοσκουφίτσου, και τέκνο αγνώστου πατρός, το καημένο...
[...]
Για την συνέχεια: κάντε κλικ με το ποντίκι σας στο εικονίδιο για να ανοίξετε το αρχείο σε μορφή ".pdf
" (Acrobat Reader). Το διήγημα ήταν υπερβολικά μεγάλο για δημοσίευση στο blog.
(Γκέι, σεξοπορνοδιεστραμένο) Διήγημα:
«Ο Κοκκινοσκουφίτσος»
Αρ. Σελίδων: 9 - Μέγεθος αρχείου: 144,1 ΚΒ
—ΤΕΛΟΣ—
Όποιος θέλει, μπορεί να αφήσει το σχόλιό του· με σεβασμό στον εαυτό του και στον συνάνθρωπό του. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου.
5 σχόλια:
gamato.....
para poli oraia...
siga kale to asemno kai exeis valei kai ekato proeidopoieiseis....
χαχαχα, άσεμνο όχι τόσο, αλλά πολύ αηδία εκεί με τη γιαγιά ιιιιιχ!
Σαν δεν ντρέπεσαι :P
έξυπνο!
Επίσης κάπου αντί να γράφει Μπιαγκρα γράφει Βιάγκρα! :P
δεν μπορώ να το διαβάσω και να το κατεβάσω
κάνε κάτι,στείλτο μου με μέηλ
θέλω τη συνέχεια!
Πισωγλέντιε:
Φύλαγε τα ρούχα σου, νά ’χεις τα μισά, αγαπητέ. Γι’ αυτό και ο τόνος προειδοποιήσεων. Χαίρομαι που σ’ άρεσε.
Κούνελος:
Άστα! Φαντάζεσαι τί παιδικά τραύματα του δημιούργησε αυτή η σκηνή; Το καημένο το παιδάκι...
Apparos:
Όχι, δεν ντρέπομαι. Γιατί ο κοκκινοσκουφίτσος ήμουν εγώ!! (μουχαχαχα) Αλήθεια; Μού ’φυγε η λέξη αυτή; Γαμώ το... Θα το ψάξω για να το διορθώσω. :-)
Ria:
Για ξαναδοκίμασε καλή μου. Ίσως να είχε πρόβλημα το δίκτυο εκείνη την ημέρα. Γιατί όσες φορές το δοκίμασα εγώ, μιά χαρά το κατεβάζει.
Δημοσίευση σχολίου