Μερικές Φορές Νιώθω Πως...
Είναι πολύ μεγάλος
ο ωκεανός της ζωής
που ξανοίγεται
μπροστά μου...
Κι' εγω
πολύ μικρός ακόμα...
—ΤΕΛΟΣ—
Όποιος θέλει, μπορεί να αφήσει το σχόλιό του· με σεβασμό στον εαυτό του και στον συνάνθρωπό του. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενό μου.
Επιτρέπεται η ολική ή μερική (εφόσον ΔΕΝ αλλοιώνεται το νόημα) αντιγραφή-αναδημοσίευση των κειμένων, με ευγενική παράκληση για αναφορά της πηγής.
Για τις εικόνες που έχουν δημιουργηθεί από τον δημιουργό, επιτρέπεται η ελεύθερη αναπαραγωγή-χρήση τους, μιάς και δίνονται ως «public domain».
3 σχόλια:
etsi einai
oloi mas kapos etsi niothoume....
poli oraio...
έτσι είναι. το θέμα είναι να μην φοβάσαι το ταξίδι... και εσύ φαίνεται ότι δεν το φοβάσαι... μπεε
Πισωγλέντιε:
Χαίρομαι που σ’ άρεσε.
Πρόβατε:
Φοβάμαι —πώς δε’ φοβάμαι; Αλλά αναγνωρίζω τον φόβο μου και προσπαθώ να τον ξεπεράσω. Αλλιώς δεν θα κάνω ποτέ το ταξίδι που τόσο όμορφα και ηδονικά μας περιγράφει ο Καβάφης.
:-)
Δημοσίευση σχολίου